Rekolekcje adwentowe

Poniedziałek 11.12 - Wtorek 12.12. 2017 - ks. Waldemar Dudziński

Poniedziałek 11 grudnia
9.00 + Msza św. z nauką rekolekcyjną
10.30(Ż) + Msza św. z nauką rekolekcyjną
12.00+ Msza św. z nauką rekolekcyjną

Wtorek 12 grudnia
8.30 - spowiedź
9.00 + Msza św. z nauką rekolekcyjną
10.15(Ż) - spowiedź
10.30(Ż) + Msza św. z nauką rekolekcyjną
11.30 - spowiedź
12.00 + Msza św. z nauką rekolekcyjną
 

Program Nawiedzenia Krzyża św. Jana Pawła II w parafii p.w. Narodzenia N.M.P. w Chodywańcach

21 – 24 czerwca 2017 r.

Z przemówienia Ojca Świętego Jana Pawła II:
"Żyjemy w czasach duchowego chaosu, zagubienia i zamętu, w którym do głosu dochodzą różne tendencje liberalne i laickie, często w sposób otwarty wykreśla się Boga z życia społecznego, wiarę chce się zredukować do sfery czysto prywatnej, a w postępowanie moralne ludzi włącza się szkodliwy relatywizm. Szerzy się obojętność religijna. NOWA EWANGELIZACJA jest pilną potrzebą chwili, także w ochrzczonym przed tysiącem lat narodzie polskim. Musimy poświęcić wszystkie siły, aby głosić prawdę o Krzyżu i Zmartwychwstaniu Chrystusa współczesnemu pokoleniu Polaków i przeciwstawić się największej pokusie naszych czasów - odrzuceniu Boga - Miłości". Orędzie do osób konsekrowanych, nr 3
Częstochowa, 04 czerwca 1997 r.

Matko Boża Nieustającej Pomocy
Módl się za nami !

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste
i błogosławimy Tobie, żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył
Matko Boża Chodywaniecka prowadź nas do swojego Syna


REKOLEKCJE
ŚRODA (21.06) Bóg jest Miłością
16.30 (Żurawce) - Msza Św.
18.00 - Msza Św.
18.30 - Adoracja NS

CZWARTEK (22.06) Grzech i zbawienie w Jezusie Chrystusie
16.15 - spowiedź
16.30 (Żurawce) - Msza Św.
17.00 - spowiedź
18.00 - Msza Św. Oktawy B.Ciała
18.30 - Procesja eucharystyczna


NAWIEDZENIE
PIĄTEK (23.06) Oto Znak zbawienia
16.30 - Nabożeństwo powitania Krzyża
17.00 - Msza św. o Krzyżu Św. - ks. Biskup Marian Rojek
21.00 - Apel Jasnogórski
21.30 - Adoracja Krzyża i Czuwanie

SOBOTA (24.06) Bądźcie moimi świadkami
8.00 - Adoracja Krzyża - Koronka
9.00 - Msza św. - księża Rodacy
10.00 - Droga Krzyżowa
11.00 - Adoracja Krzyża i Czuwanie


PEREGRYNACJA
SOBOTA (24.06) Naśladujcie mnie
15.00- Eucharystia - pożegnanie Krzyża
16.00 - Nabożeństwo pożegnania
- Dar odpustu zupełnego
- Koronka do Bożego Miłosierdzia
- Błogosławieństwo

Na owocne przeżycie błogosławią
Duszpasterz: ks. Gabriel Cisek
Misjonarz: Ks. Adam Sobczak

Majówka Maryjna

Niedziela Palmowa i Triduum Sacrum

NIEDZIELA PALMOWA

PROCESJA (Długie wyjście, krzyż, akolici, woda, nagłośnienie, ministranci, lektorzy) (Zatrzymujemy się przed schodami).
K: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
W: Amen.
K: Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi. W: I z duchem twoim (Kapłan pozdrawia wiernych tymi lub podobnymi słowami)
Drodzy bracia i siostry, przez czterdzieści dni przygotowaliśmy nasze serca przez modlitwę, pokutę i uczynki chrześcijańskiej miłości. W dniu dzisiejszym gromadzimy się, aby z całym Kościołem rozpocząć obchód misterium paschalnego. Dzisiaj Chrystus wjechał do Jerozolimy, aby tam umrzeć i zmartwychwstać. Wspominając to zbawcze wydarzenie, z głęboką wiarą i pobożnością pójdźmy za Panem, abyśmy uczestnicząc w tajemnicy Jego krzyża, dostąpili udziału w zmartwychwstaniu i życiu. (Po wprowadzeniu kapłan odmawia z rękami złożonymi modlitwę)
Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże, uświęć + te gałązki swoim błogosławieństwem † i spraw, abyśmy idąc z radością za Chrystusem Królem * mogli przez Niego dojść do wiecznego Jeruzalem. Który żyje i króluje na wieki wieków. W: Amen. (Kapłan kropi palmy)

EWANGELIA W ROKU C Łk 19,28-40
Wjazd Jezusa do Jerozolimy
+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus ruszył na przedzie, zdążając do Jerozolimy. Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: «Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego nikt jeszcze nie dosiadł. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj. A gdyby was kto pytał, dlaczego odwiązujecie, tak powiecie: „Pan go potrzebuje”». Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: «Czemu odwiązujecie oślę?». Odpowiedzieli: «Pan go potrzebuje». I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zbocza Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno: «Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie i chwała na wysokościach». Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: «Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom». Odrzekł: «Powiadam wam, jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą».
Oto słowo Pańskie.
K: Drodzy bracia i siostry, naśladując rzesze, które uroczyście witały Pana Jezusa, idźmy w pokoju.
(Procesja wyrusza do kościoła, przyklęknięcie u stóp ołtarza, zajęcie pozycji, okadzenie, wprowadzenie do Eucharystii).

LITURGIA SŁOWA
Męka Pańska (okadzenie).
Modlitwa wiernych. Dalej normalnie.

WIELKI CZWARTEK

OGÓLNY PORZĄDEK MSZY Wieczerzy Pańskiej:
1. KOMENTARZ na rozpoczęcie: dalej Pieśń na rozpoczęcie
2. PROCESJA (Długie wyjście, krzyż, akolici, nagłośnienie, ministranci, lektorzy, kadzidło, pozostali ministranci, przyklęknięcie przed ołtarzem, okadzenie)
3. OBRZĘDY WSTĘPNE (Na Gloria dzwonią dzwonki i dzwony zew., potem milkną, dalej używamy kołatek)
4. Po KOLEKCIE - KOMENTARZ do Liturgii Słowa
5. LITURGIA SŁOWA.
6. Po kazaniu i Modlitwie wiernych: KOMENTARZ NA OFIAROWANIE
7. OFIAROWANIE DARÓW (3 hostie, puszki, okadzenie)[Pieśń]
8. MODLITWA EUCHARYSTYCZNA ( I Modlitwa, używamy kołatek)
9. Po Komunii św., MODLITWA CELEBRANSA : KOMENTARZ NA ROZESŁANIE
10. PRZENIESIENIE DO CIEMNICY (Wystawienie, pieśń, kołatki, okadzenie, welon, procesja do Ciemnicy: ministranci, trybularz, łódka, akolitki, celebrans, nagłośnienie, książka, modlitwa, okadzenie)
11. POWRÓT DO ZAKRYSTII (Wracając nie przyklękamy, tylko ukłon, w tabernakulum nie ma Najśw. Sakr.) w ciszy.
12. OBNAŻENIE OŁTARZY.

KOMENTARZ NA POCZĄTEK LITURGII
Zgromadzeni wokół chrystusowego ołtarza pragniemy rozważać tajemnicę świętych trzech dni paschalnych. Przez te 3 doby, w czasie których dokonało się zbawcze Misterium Paschalne przemierzymy z Chrystusem drogę od wieczernika i ogrójca, przez sąd u Kajfasza, Annasza i Piłata, aż po Golgotę, dochodząc do pustego grobu. W dniu dzisiejszym czynimy pierwsze kroki tej niezwykle długiej i trudnej drogi, na której czeka nas wiele upadków, uderzeń i cierpienia. Ale w oddali można już dostrzec jasność bijącą z pustego grobu. Msza św. Wieczerzy Pańskiej wprowadza nas do wieczernika, gdzie Chrystus ustanowił dwa sakramenty niezwykle ze sobą związane. Sakramenty te w niewysłowiony sposób uobecniając miłość Boga do człowieka, który na zawsze pozostał na ziemi w Sakramencie Eucharystii, sprawowanej przez sakramentalnie ustanowionych Kapłanów. Pojęciem „sacramentum” Kościół określa tajemnicę ustanowioną przez samego Chrystusa, który nakazał Apostołom ich wykonywanie. Dlatego też w noc przed swoją męką, Chrystus wziąwszy chleb, wziąwszy kielich, odmówił modlitwę dziękczynienia i rozdał swoim uczniom, cudownie przemienione w Ciało i Krew. Nakazał im czynić podobnie na swoją pamiątkę. Wchodząc w ten niezwykły czas świętego Triduum Paschalnego otwórzmy nasze serca na Chrystusa, który pragnie się z nimi zjednoczyć, przepełniając je niezwykłą miłością, której wyrazem było obmycie nóg Apostołom, a przede wszystkim największe uniżenie – śmierć na krzyżu. Niech miłość Chrystusa przeniknie każdego z uczestników tej liturgii, aby zbawcze Misterium Paschalne, zwycięstwo życia nad śmiercią dokonało się w każdym człowieku, abyśmy się wzajemnie miłowali, tak jak Chrystus nas umiłował.

KOMENTARZ DO LITURGII SŁOWA
W czasie świętej liturgii Bóg przychodzi do nas także w swoim Słowie. Poprzez gorliwe słuchanie, a przede wszystkim wcielenie tego Słowa w swoje życie wchodzimy w komunię z Chrystusem. On to w dzień przed swoją męką, to jest dzisiaj, ustanowił Sakrament Miłości – Eucharystię. Przemienił On Paschę Izraela, o której usłyszmy w pierwszym czytaniu z Księgi Wyjścia, w nową i wieczną Paschę. Sam stał się Barankiem ofiarnym, gdyż chleb, który wziął w swoje ręce, stał się Jego Ciałem, zaś kielich wina, kielichem Krwi, w której zawarł z człowiekiem wieczne przymierze miłości, o czym usłyszmy w drugim czytaniu z pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian. Ewangelia zaś dopełni nam ten obraz, ukazując Chrystusa Sługę, który przez obmycie nóg Apostołom, przekazał im największe przykazanie miłości. „Czyńcie to na moją pamiątkę”.

KOMENTARZ NA OFIAROWANIE
„I tej samej nocy spożyją mięso [baranka] pieczone w ogniu, spożyją je z chlebem niekwaszonym i gorzkimi ziołami.” Ów przepis Prawa dał Bóg przez Mojżesza ludowi wybranemu, aby ten spożywał Paschę na część Pana. Podobnie i Chrystus ustanowił Prawo, w którym to do sprawowania nowej Paschy przynosimy chleb pszenny i wino gronowe. Dlatego też w imieniu całej naszej wspólnoty do ołtarza zanoszone są dary chleba i wina, które mocą Ducha Świętego przez słowa konsekracji, które w osobie Chrystusa wypowiada Kapłan, staną się Ciałem i Krwią Baranka Paschalnego, naszego Pana Jezusa Chrystusa. Ta procesja wyraża jeszcze jedną tajemnicę, tajemnicę wzajemnej, braterskiej miłości. Pierwsi chrześcijanie składali przed ołtarzem dary materialne potrzebne współbraciom. Jednakże tym darom zawsze towarzyszył dar największy – miłość i ofiarna pomoc bliźnim. Dlatego też i my dzisiaj, składając na chrystusowym ołtarzu swoje dary: myśli, dobre uczynki, postanowienia a nade wszystko hymn dziękczynienia i radości, przede wszystkim złóżmy nasze serca, aby Chrystus cudownie je przemienił, oczyszczając je z wszelkiego grzechu i uzdatniając je do pełnienia uczynków miłości względem bliźnich.

KOMENTARZ NA ROZESŁANIE
Chrystus, nieskończona Miłość, przez Sakrament Eucharystii wszedł w prawdziwą, osobową komunię z każdym z nas. Teraz my okażmy Bogu swoją miłość, podziękujmy Mu za Jego tajemniczy dar, jakim była przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Najpełniej podziękujemy Panu przez pełne z Nim zjednoczenie, także w chwilach cierpienia i trwogi konania. Kapłan przeniesie Najświętszy Sakrament do ciemnicy. My zaś pójdziemy za Chrystusem, choć tak naprawdę nie wiemy dokąd ta droga prowadzi. Przez adorację będziemy wyrażać naszą miłość do Boga, i choć nieraz zaśniemy – zgrzeszymy, niczym uczniowie Chrystusa w Getsemani, to musimy się z tego snu zbudzić, aby wraz z Nim – z Osobową Miłością, przeżywać tajemnice miłości: Eucharystię, kapłaństwo, modlitwę w Ogrojcu, sąd u Kajfasza i Annasza, aż po sąd u Piłata. Pójdźmy za Barankiem

WIELKI PIĄTEK

Ogólny porządek Liturgii Wielkiego Piątku:
1. KOMENTARZ NA ROZPOCZĘCIE
2. DŁUGIE WEJŚCIE ( w ciszy procesja, akolitki, ministranci, lektorzy, celebrans)
3. PROSTRACJA (Przed ołtarzem wszyscy klękają, kapłan leży krzyżem, dalej ukłon, zajęcie pozycji)
4. MODLITWA Celebransa.
5. KOMENTARZ DO LITURGII SŁOWA
6. LITURGIA SŁOWA (czytanie I i II, Ps)
7. MĘKA PAŃSKA
8. KOMENTARZ do MODLITWY Powszechnej
9. UROCZYSTA MODLITWA POWSZECHNA-Celebrans
10. KOMENTARZ do ADORACJI KRZYŻA
11. ADORACJA KRZYŻA (akolici stoją przed ołtarzem, odsłonięcie krzyża, ustawienie krzyża u stopni ołtarza, ręczniczek, akolici, ministrant z koszykiem, adoracja ks., ministranci, pozostali, śpiew)
12. NAKRYCIE OŁTARZA (pod koniec adoracji, nakrycie obrusem ołtarza, zapalenie świec przy krzyżu, akolici+ks. przeniesienie Najśw. Sak. na Ołtarz)
13. KOMENTARZ do KOMUNII św.
14. KOMUNIA ŚWIĘTA.
15. Po modlitwie Celebransa - KOMENTARZ do PROCESJI
16. Wystawienie NS w Monstrancji na ołtarzu (welon na monstrancję, dla ks., okadzenie, kołatki) PROCESJA DO GROBU PAŃSKIEGO (ministranci,trybularz,łódka,akolitki, ks.)
17. Przy GROBIE modlitwa i okadzenie.
18. POWRÓT DO ZAKRYSTII.

KOMENTARZ NA POCZĄTEK LITURGII
W ciszy gromadzimy się w kościele w czasie drugiego dnia Świętego Triduum Paschalnego.
Zjednoczeni z przeżywającym trwogę konania Chrystusem idziemy dzisiaj jeszcze dalej, bo aż pod sam krzyż, na którym umrze On dla zbawienia całego świata. Liturgię rozpoczniemy klęczeniem zachowując modlitewne milczenie. Celebrans (Kapłani) padając na twarz przed obnażonym ołtarzem, symbolizującym Chrystusa, przepraszają Boga za grzechy i zniewagi jakie doświadcza od całego świata. Dzisiejsza Liturgia Męki Pańskiej składa się z czterech części: Liturgii Słowa, Adoracji Krzyża, Komunii Świętej oraz Procesji do Grobu Pańskiego. W każdym z tych etapów będziemy łączyć się z cierpiącym Chrystusem. Spotkanie z Nim w dniu dzisiejszym winno przemienić nasze życie. Łaska zbawienia i nawrócenia wypływająca z przebitego Serca Jezusa obficie wylewa się na serca każdego człowieka, lecz ten musi się na nią otworzyć. Dlatego też w czasie każdej z tych części liturgii pragnijmy doświadczyć miłości Chrystusa płynącej z Jego Słowa, z Krzyża, z Eucharystii oraz z Grobu dającego nadzieję, że światłość rozpromieni ciemności życia.

KOMENTARZ DO LITURGII SŁOWA
Liturgia Słowa dzisiejszego dnia koncentruje się na przedstawieniu Męki Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Czytania ukierunkowują nasze spojrzenia na Drzewo Krzyża, zaś punkt kulminacyjny tej drugiej części dzisiejszej liturgii – ewangeliczny opis męki, prowadzi nas za Jezusem aż na Golgotę. Prorok Izajasz w pierwszym czytaniu w poetycki sposób ukazuje posłusznego Sługę Jahwe, który pozwala się prowadzić na śmierć niczym owca na rzeź. W drugim czytaniu z Listu do Hebrajczyków, zostanie nam przedstawiony Jezus, jako Syn posłuszny woli Ojca, który przez swoje cierpienie zbawił cały świat. Następnie usłyszymy Mękę Pana naszego opisaną przez św. Jana, jedynego ucznia będącego pod krzyżem. Czy i my wraz z Janem stoimy pod krzyżem, adorując umierającego Chrystusa, czy może stoimy wraz z faryzeuszami, aby Go wyśmiać? Odpowiedzi na to pytanie szukajmy w czasie tej liturgii.

KOMENTARZ DO MODLITWY POWSZECHNEJ
Chrystus przez Ofiarę Krzyża pojednał wszystko w sobie. Przez Niego Bóg Ojciec wyciągnął rękę do grzeszników i skłóconych, aby doprowadzić ich do pokoju i pojednania. I choć przez wieki człowiek nieustannie oddala się od Boga, to przez Ten Krzyż doprowadza nas do swojej Miłości, abyśmy także i my dawali siebie braciom. Dlatego w sposób niezwykły będziemy celebrowali Modlitwę Powszechną. Jest ona zbudowana z 10 intencji dotykających potrzeb całego świata. Diakon (Kapłan) śpiewa (odczytuje) intencję, po której wszyscy w modlitewnej ciszy zanoszą ją do Boga. Następnie Celebrans podsumowuje modlitwy całej wspólnoty, śpiewając (odmawiając) specjalną modlitwę. Każdorazowe, wypowiadane przez nas Amen, winno wyrażać nasze włączenie się i potwierdzenie tej modlitwy.

KOMENTARZ PRZED ADORACJĄ KRZYŻA
Centralnym punktem dzisiejszej liturgii jest adoracja Krzyża. Znak hańby i śmierci, która po ludzku jest porażką, stał się dla chrześcijan największym wyróżnieniem i drzewem zwycięstwa. Chrystus umierając na nim otworzył nam bramy Królestwa Niebieskiego, dlatego też ze czcią i pobożności adorujmy Drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie. Wpierw krzyż zostanie odsłonięty w 3 etapach, a my po każdym z nich w odpowiedzi na słowa kapłana wyrazimy swój szacunek wobec krzyża przez aklamację „Pójdźmy z pokłonem”. Po odsłonięciu nastąpi adoracja krzyża przebiegająca w następującym porządku: (np. w pierwszej kolejności celebransi, następnie siostry zakonne, lektorzy, ministranci oraz wierni.) Za pobożne adorowanie krzyża można w dniu dzisiejszym zyskać odpust zupełny.

KOMENTARZ NA KOMUNIĘ ŚWIĘTĄ
Spod chrystusowego krzyża przechodzimy do ołtarza, na którym dokonuje się cud Eucharystyczny. I choć w dniu dzisiejszym nigdzie na świecie nie została odprawiona Msza Święta, to jednak przystępujemy do Komunii św. Będziemy adorowali już nie Drzewo Krzyża, ale Owoc tego Drzewa, jakim jest Ciało Jezusa Chrystusa skryte pod postacią chleba. Komunia święta ukazuje nam nierozerwalny związek śmierci Chrystusa i Eucharystii. Bez śmierci na krzyżu nie byłoby osobowego, realnego spotkanie z Chrystusem, który przychodzi do naszych serc.

KOMENTARZ NA PROCESJĘ DO GROBU PAŃSKIEGO
Ostatnią, czwartą częścią Liturgii Męki Pańskiej jest przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Grobu Pańskiego. Całą noc oraz Wielką Sobotę będziemy czuwali przy Grobie, rozważając mękę i śmierć naszego Pana Jezusa, oczekując wielkanocnego poranka. Pamiętajmy, że Grób Pański jest miejscem osobowej, realnej obecności Zbawiciela obecnego w Najświętszym Sakramencie, a nie tylko symboliczną pamiątką tego wydarzenia, którą wyraża figura zmarłego Chrystusa.

WIELKA SOBOTA- Wigilia Paschalna

Ogólny porządek Wigilii Paschalnej:
1. KOMENTARZ na rozpoczęcie (zgaszone światło w kościele, zapalenie ogniska).
2. WYJŚCIE PRZED KOŚCIÓŁ (dzwonek, przy zgaszonym świetle, ukłon do ołtarza, wyjście do ogniska, kolejność: trybularz z łódką, paschał, ks., ministranci, pozostali wierni).
3. LITURGIA ŚWIATŁA (mikrofon, poświęcenie ognia, obrzęd paschału-paschał, rylec, grona, okadzenie, procesja, kadzielnica, ks. z paschałem, pozostali, mikrofon przy drzwiach kościoła, w środku kościoła-światło Chrystusa-zapalamy paschaliki i wszystko światło w kościele, ustawienie paschału i okadzenie).
5. KOMENTARZ DO ORĘDZIA.
6. EXULTET (na rozpoczęcie okadzenie).
7. KOMENTARZ do LITURGII SŁOWA.
8. Czytania ze ST (Kolejność-Czytanie, Psalm, Modlitwa ks.; 1.Rdz1.1.26-31; 2. Wj 14,15-15,1; 3. Ez 36, 16-17a, 18-28, po tym czytaniu, ps i modlitwie-zapalenie świec na ołtarzu i śpiew CHWAŁA na Wysokości, dzwonki i dzwony na zew. ).
9. KOLEKTA - (4. Czytanie z Rz6,3-11, Ps; Ewangelia, Kazanie).
10. KOMENTARZ do LITURGII CHRZCIELNEJ.
11. LITURGIA CHRZCIELNA (zejście do chrzcielnicy, mikrofon, książka, naczynie z woda, kociołek z kropidłem, wprowadzenie, litania, pośw. wody, wstawienie paschału do wody, paschał ust. przy ambonce, odnowienie obietnic chrzcielnych-zapalenie paschalików, pokropienie woda- spiew: Com przyrzekł Bogu).
11. MODLITWA WIERNYCH.
12. KOMENTARZ DO LITURGII EUCHARYSTYCZNEJ (okadzenie, taca).
13. LITURGIA EUCHARYSTYCZNA JAK ZWYKLE.

KOMENTARZ NA POCZĄTEK LITURGII
Wchodząc dzisiejszego wieczoru do kościoła winniśmy sobie uświadomić, że ta noc nie jest jedną z wielu w roku. Jest to noc niezwykła, przeniknięta największą tajemnicą świata. Tej nocy jasność pokonała ciemność, życie pokonało śmierć, Jezus Chrystus powstał z martwych. W przeżywaniu tej świętej liturgii Wigilii Paschalnej będzie nam towarzyszyło bogactwo symboli. Z pośród nich najważniejsze są: ogień, Paschał, woda a przede wszystkim uczta. Te święte znaki będziemy rozważali w 4 częściach liturgii: światła, słowa, chrzcielnej oraz eucharystycznej. Musimy wiedzieć, że jest to ta sama noc, w której Bóg przez Mojżesza wywiódł Naród Wybrany z niewoli Egipskiej. Jest to zatem ta sama noc, w której Chrystus wyprowadził wszystkich wierzących w Niego z niewoli grzechu. Tej nocy, w sposób sakramentalny dokonują się te wszystkie zbawcze Tajemnice Pańskie, niebo łączy się z ziemią, sprawy boskie ze sprawami ludzkimi. Dlatego też odczuwając niezwykłość tej świętej nocy paschalnej otwórzmy drzwi naszych serc, aby je przepełniła światłość bijącą od zmartwychwstałego Pana, wiecznie pokonując ciemności ludzkiego życia i mroki grzechu.

KOMENTARZ DO ORĘDZIA PASCHALNEGO
Diakon (kapłan) okadzi Paschał, świecę wykonaną przez pracowite pszczoły oraz księgę z tekstem wielkanocnego orędzia paschalnego – Exultetu. Z zapalonymi świecami wysłuchamy teraz tego orędzia, przez które złożymy hymn dziękczynienia Bogu za tak wielkiego Odkupiciela, który tej nocy skruszywszy więzy śmierci jako zwycięzca wyszedł z otchłani. Zaś Paschał, owoc pracy pszczelego roju, poświęcony został na chwałę Bożego imienia i rozjaśnia mroki nocy. Świeca ta zapewnia nas, że wzeszło Słońce nie znające zachodu: Jezus Chrystus, który oświeca ludzkość swoim światłem.

KOMENTARZ DO LITURGII SŁOWA
Drugą częścią Liturgii Wigilii Paschalnej jest celebracja Bożego Słowa. Święta Matka Kościół w tym wielkim dniu naszego zbawienia pragnie nam ukazać pełnię Misterium Bożego okupienia, dlatego też będziemy rozważali wielkie dzieła Boże od stworzenia świata, poprzez przejście narodu wybranego przez Morze Czerwone w czasie wyprowadzenia ich z Egiptu, do zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, który dał nam nowe życie i nadzieję pokonania śmierci przez zmartwychwstanie. My zaś możemy uczestniczyć w tych zbawczych tajemnicach przez chrzest święty, w którym zawarliśmy z Bogiem trwałe, nierozerwalne przymierze. Naszą odpowiedzią na Słowo Boże będzie śpiew Psalmu responsoryjnego, oraz kończenie słowem „Amen” modlitwy odmawianej przez celebransa po każdym czytaniu.

KOMENTARZ DO LITURGII CHRZCIELNEJ
Rozpoczynamy część trzecią Wigilii Paschalnej, tj. liturgię chrzcielną. Składa się ona z trzech części: litanii do wszystkich świętych, z błogosławieństwa wody oraz odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Każdy z nas na chrzcie otrzymał imię, a wraz z nim swojego świętego patrona. W litanii do wszystkich świętych zanosimy nasze modlitwy: prośby, podziękowania, przeproszenia do Boga właśnie przez ich wstawiennictwo. Błogosławieństwo wody przypomina nam nasz chrzest, kiedy to zostaliśmy przez tę wodę zanurzeni w Misterium Jezusa Chrystusa, a w naszym sercu zostało wyryte niezatarte znamię przynależności do Niego. Przez odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych tj. wyznanie wiary w Boga Trójjedynego i wyrzeknięcie się jakiegokolwiek związku z szatanem, świadomie podejmujemy decyzję i chęć trwania w komunii ze zmartwychwstałym Zbawicielem.

KOMENTARZ NA OFIAROWANIE
Centrum liturgii Wigilii Paschalnej jest Liturgia Eucharystyczna, kiedy to na ołtarzu Pańskim prawdziwie uobecni się Misterium Paschalne, a więc tajemnica przejścia Chrystusa ze śmierci do życia. Przygotowując się do tego momentu otwórzmy nasze serca i na ołtarzu złóżmy wszystkie intencje z którymi przyszliśmy na to spotkanie ze zmartwychwstałym Chrystusem. W sposób szczególny podziękujmy dzisiaj Bogu za swoje życie, życie swoich dzieci i rodziców, a także za życie w chrystusowym kościele, jakie zyskaliśmy przez sakrament chrztu św. Wszystkie te intencje serca zanosimy do ołtarza w symbolicznych darach chleba i wina. Duch Święty przez kapłanów spłynie na te dary i przemieni je w święte, uwielbione Ciało Jezusa Chrystusa, które przyjmiemy do swego serca w czasie Komunii Świętej.

NIEDZIELA WIELKANOCNA

PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY